- Tytuł oryginalny :The Longest Ride.
- Tłumaczenie: Jacek Manicki, Anna Dobrzańska.
- Wydawnictwo: Albatros A. Kuryłowicz
- Rok wydania:2014
- Oprawa: Miękka ze skrzydełkami.
- Ilość stron:496
- Gatunek :Literatura piękna, powieść obyczajowa, romans
Nicholas Sparks
to niekwestionowany mistrz romantycznych historii . Ma tak zwanego
pisarskiego "czuja", który sprawia, że czytelnik znajduje w jego
powieściach dokładnie to czego oczekuje. Każdy utwór jaki pisze, bardzo
szybko staje się bestsellerem,
a twórcy filmowi ustawiają się w kolejce po prawa do jego ekranizacji. W adaptacjach jego powieści wystąpiły już takie gwiazdy kina jak Kevin Costner (List w butelce) czy Richard Gere (Noce w Rodanthe). Swoją szansę dostały także aktorki młodego pokolenia Miley Cyrus (Ostatnia piosenka), oraz Amanda Seyfried (I wciąż ją kocham). Wracając do pisarskich dokonań Amerykanina, niedawno na naszym rynku wydawniczym ukazała się kolejna jego książka. Co tym razem przygotował dla swoich sympatyków?
"Rodzinę ma się zawsze bez
względu na wszystko, nawet jak słabną kontakty, bo te zawsze można z powrotem
zacieśnić."a twórcy filmowi ustawiają się w kolejce po prawa do jego ekranizacji. W adaptacjach jego powieści wystąpiły już takie gwiazdy kina jak Kevin Costner (List w butelce) czy Richard Gere (Noce w Rodanthe). Swoją szansę dostały także aktorki młodego pokolenia Miley Cyrus (Ostatnia piosenka), oraz Amanda Seyfried (I wciąż ją kocham). Wracając do pisarskich dokonań Amerykanina, niedawno na naszym rynku wydawniczym ukazała się kolejna jego książka. Co tym razem przygotował dla swoich sympatyków?
W Najdłuższej
podróży czytelnik poznaje dwie historie i czworo głównych bohaterów.
Pierwszy z nich Ira to starszy pomału żegnający się z życiem mężczyzna, który doświadcza
wypadku samochodowego, przekonany, że pomoc nie nadejdzie zaczyna podsumowywać
swoje długie i szczęśliwe życie spędzone z ukochaną Ruth. Druga historia
rozpoczyna się cztery miesiące wcześniej. Młoda dziewczyna o imieniu
Sophia niebawem skończy studia na
kierunku historia sztuki. Pewnego dnia za namową przyjaciółki wybiera się na
imprezę. Tam spotyka swojego byłego chłopaka, który próbuje się zemścić. Na szczęście
w obronie dziewczyny staje Luke. Bohaterka rozmawiając z nim dostrzega, że
jest zupełnie inny niż koledzy z uczelni. Para spędza ze sobą dużo czasu,
zarówno Sophia jak i Luke dobrze czują się w swoim towarzystwie. Pochodzą
z dwóch różnych światów. Ona cały czas się uczy i marzy, aby pracować w jednym
z muzeów. On zrezygnował z dalszej edukacji i wybrał pracę na farmie, oraz
udział w zawodach rodeo i ujeżdżanie byków. Ona mieszka w akademiku i korzysta
z uroków studenckiego życia. On musi ciężko pracować, by utrzymać ranczo, które
dla jego matki jest całym światem. Jak widać dzieli ich bardzo wiele, a łączy
tylko jedno - miłość. Czy to wystarczy? Czy na takim fundamencie można budować
wspólną przyszłość?
„Jeśli istnieje niebo odnajdziemy się,
bo bez Ciebie nie ma nieba."
Osiemnasta
powieść w dorobku Sparksa to utwór, w, którym mamy do czynienia z
dwutorową akcją. Fabuła jest tak skonstruowana, że czytelnik naprzemiennie
poznaje historię Iry oraz Sophii i jej chłopaka. Narratorem każdego rozdziału
jest inna osoba. Raz opowiada staruszek i wtedy narracja jest pierwszoosobowa
natomiast, gdy wydarzenia opisuje Luke lub Sophia, trzecioosobowa. Pisarz zastosował
retrospekcję, umiejętnie wplótł wątek kowboja, pokierował akcją tak, żeby
czytelnik, choć z czasem zaczyna się czegoś domyślać, praktycznie do samego
końca nie wiedział co łączy obie historie. Poza tym wykreował bohaterów, którzy szybko zyskują
sympatię czytelnika( ja najbardziej polubiłam Sophię za jej charakter,
delikatność i troskliwość). Znów pokazał klasę i stworzył książkę, która zapada w pamięć i do której
chce się wracać.
„Sztuka to kłamstwo, które sprawia, że
zaczynamy rozumieć prawdę; przynajmniej tę, która dana jest nam, byśmy ją
zrozumieli.”
Najdłuższa
podróż to opowieść, która albo
zaczaruje, albo rozczaruje czytelnika. Jeśli od pierwszych stron nie poczuje
on tej magii, tego klimatu, to długie opisy, mało dynamiczna akcja i mieszanie
narracjami może nudzić, a brak nawet małych szczegółów pomagających
znaleźć element wspólny dla obu historii trochę zniechęcać do dalszej lektury (mnie
ta pozycja urzekła, choć byłam odrobinę rozczarowana zakończeniem). Tytuł ten
to materiał na kolejną świetną ekranizację. O ile scenarzyści nie zniszczą
tej historii i nie zabiorą jej tego czegoś co trudno nazwać, wyjdzie z
tego naprawdę dobry film. Wracając do książki, Amerykanin po raz kolejny
udowodnił, że jest bardzo dobry w tym co robi. Wie jak i o czym chce
napisać. Jego wyczucie sytuacji jest (dla mnie) naprawdę niezwykłe. Facet
potrafi pozornie prostą historię zamienić w perełkę, a sposób w jaki
opowiada o miłości, jak dozuje emocje to po prostu majstersztyk. Sparks nie
daje czytelnikowi prostych odpowiedzi na pojawiające się w
jego głowie pytania. Wręcz przeciwnie, nawet w tych ostatnich
rozdziałach cały czas przeskakuje na różne fabularne tory nieustannie
przeplata ze sobą oba wątki. Diametralnie inni ludzie, których łączy miłość,
niewielkie miasteczko, opisy pozwalające lepiej poznać przeszłość bohaterów,
ich myśli i motywacje, jednym słowem Sparks w swoim najlepszym wydaniu.
Tym razem jednak oddaje on w ręce czytelnika utwór trochę inny niż
zawsze, bo wcześniej nie opowiadał dwóch historii jednocześnie. Przedstawia
losy starca pogodzonego ze śmiercią i podsumowującego całe swoje
dotychczasowe życie i historię dwójki młodych ludzi, którzy dopiero
w to trudniejsze, bo dorosłe życie wchodzą. Opowiada o pełnym problemów
dzieciństwie, wyrzeczeniach, trudnych decyzjach, walce o to na czym
zależy nam najbardziej, pokazuje, że na błędach najwięcej się uczymy, ale
przede wszystkim przypomina jak wielka jest siła miłości.
Źródło cytatów:[1] http://lubimyczytac.pl/cytaty/213795/ksiazka/najdluzsza-podroz
[2] Nicholas Sparks, Najdłuższa podróż, Wydawnictwo Albatros A. Kuryłowicz,
Warszawa 2014, s. 233.
[3] Nicholas Sparks, Najdłuższa podróż, Wydawnictwo Albatros A. Kuryłowicz,
Warszawa 2014, s. 427.
[4] Nicholas Sparks, Najdłuższa podróż, Wydawnictwo Albatros A. Kuryłowicz,
Warszawa 2014, s. 440.